Jak się zmotywować do odchudzania?

Od czego zależy moja motywacja?

Gdy zauważamy u siebie brak motywacji do odchudzania się, które doprowadziłoby nas do upragnionego celu, czyli szczupłej sylwetki, próbujemy jakoś ją w sobie rozbudzić. Najczęściej wyobrażamy sobie jeszcze silniej i jeszcze mocniej jakie korzyści wynikną z tego jak uda nam się osiągnąć dany cel. Jednak często coś nas ściąga w dół powodując, że nie idziemy w kierunku upragnionych rezultatów. Dlaczego tak się dzieje?

Warto przyjrzeć się temu na czym opiera się motywacja. Są to takie dwa filary - jeżeli jednego z nich nie ma, motywacji także zabraknie. Żeby być zmotywowanym, po pierwsze trzeba widzieć korzyści płynące z tego co chcemy zrobić (z czym zwykle nie mamy problemu), a po drugie musimy wierzyć, że jesteśmy w stanie to zrobić. Chodzi tutaj o poczucie wiary we własne możliwości, wiarę w powodzenie naszych działań. Żeby wypracować “wysoką motywację” trzeba pracować nad tą jej częścią, której nam brakuje.

Warto więc dojść do tego nad którym z tych dwóch aspektów motywacji trzeba pracować - czy brak motywacji do odchudzania wynika z braku dostrzegania korzyści ze schudnięcia czy z naszej opinii, że i tak się to nie uda? A może z obydwu? Przeczytaj co zrobić w zależności od sytuacji.

Gdy brak chęci do odchudzania

Jeżeli ogółem zastanawiasz się czy jest to coś czego faktycznie chcesz tzn. nie do końca widzisz korzyści z jakimi będzie wiązał się spadek masy ciała - z pomocą przychodzi kilka prostych pytań. Jest to namiastka technik wykorzystywanych w gabinetach psychologicznych do pomocy osobom, które jednocześnie trochę by chciały coś zrobić, a trochę nie. Możesz poprosić bliską osobę by ci je zadała lub po prostu spisać odpowiedzi na kartce. Nie spiesz się z odpowiedziami, daj sobie czas na przemyślenie.

• Dlaczego chcesz schudnąć?

• Jak mogłabyś/mógłbyś skutecznie zabrać się do tego?

• Jakie są trzy najlepsze powody, żeby to zrobić?

• Jak ważne jest dla ciebie i dlaczego?

• A zatem co twoim zdaniem zrobisz?

Czasami też szukamy rozwiązań jak pobudzić motywację bliskich nam osób, które np. mają wskazania medyczne do zmniejszenia masy ciała, ale nie chcą lub nie potrafią się do tego skutecznie zabrać. W tym przypadku te pytania także mogą być pomocne. Chcielibyśmy podkreślić, że nie mają one na celu manipulacji danej osoby w kierunku zrobienia czegoś, czego nie chce. Te pytania mają pomóc uświadomić sobie czy faktycznie dana zmiana, tutaj odchudzanie, jest zgodne z naszymi wartościami, którymi kierujemy się w życiu. Gdy przykładowo spadek masy ciała spowodowałby obniżenie ryzyka zawału czy lepszą sprawność, to najczęściej dana osoba chciałaby mieć te korzyści, ale potrzebuje zastanowić się nad tym, dojrzeć do tego. Te pytania w tym pomagają. Natomiast często zwykłe namawianie kogoś, by coś zrobił nie pomaga mu w podjęciu pierwszego kroku, przynosi wyrzuty sumienia i odwrotny skutek.

Gdy brak mi wiary w sukces odchudzania

Wiara w sukces odnosi się do poczucia, że będziemy skuteczni w swoich działaniach na tyle, by osiągnąć cel. Jeżeli tak naprawdę niezbyt wierzymy w to, że nam się coś uda, to nawet jeżeli zaczniemy się odchudzać popchnięci nagłym przypływem wiary, to jest duża szansa, że pierwsze napotkane przeszkody to odchudzanie zakończą. Bo jeżeli i tak nam się nie uda, to po co się starać? Na szczęście dobrą opinie o własnej skuteczności w podejmowanych działaniach można budować, podpowiadamy w jaki sposób:

• Zbuduj ją przez praktykę

Wiarę we własną skuteczność najlepiej buduje się, gdy stawiamy sobie małe, realne cele i je wykonujemy. Dlatego jeżeli wiesz, że podczas odchudzania może zabraknąć Ci wiary w to, że Ci się uda, bo przykładowo stało się tak w przeszłości - bardzo ważne jest by rozpoczynać odchudzanie od małych kroków.

Przykładowo jeżeli chcesz więcej się ruszać - zwiększ wykonywaną ilość kroków o 2000 dziennie przez pierwszy tydzień lub dwa. Nie zakładaj od razu że musi to być 10000 jeżeli teraz robisz średnio 2-3 razy mniej. Innym przykładem może być ograniczenie spożywania wysokokalorycznych produktów, które nie sprzyjają odchudzaniu. Jeżeli dotychczas jadłeś słodycze lub słone przekąski “codziennie, kilka razy dziennie”, zmniejsz ich ilość do takiej, która wydaje się realna i wykonalna w dłuższym terminie czasu. Odcięcie ich całkowicie może być po prostu zbyt trudne na początku. Gdy uda Ci się wykonać te założone, realistyczne cele, Twoja wiara w to, że jesteś skuteczna w działaniach, które sobie założysz, wzrośnie.

• Pomyśl o obszarach życia, w których radzisz sobie dobrze

Wiara w sukces czasem jest większa w jednym obszarze życia i mniejsza w innym. Pomyśl o innych problemach, które napotykasz w życiu i które udało Ci się przezwyciężyć. Czasami wydaje się, że nie ma takich przykładów i nic nigdy nam się nie udaje - ale jest to nieprawda. Mogą to być najmniejsze rzeczy. Pamiętaj by poszukać przykładów z własnego życia, najlepiej w jakiś sposób podobnych do tego z czym trzeba sobie radzić podczas odchudzania tj. ze zmianą codziennych nawyków. Przykładami może być nauka w szkole, w której może nawet jeżeli były różne porażki, to udało się ją ukończyć lub też przejście przez gorszy okres w życiu, które teraz wygląda chociaż w jakimś stopniu lepiej. Może to być też codzienne wstawanie rano i wykonywanie tego co trzeba lub też opieka nad zwierzęciem, czy przygotowywanie sobie posiłków. Pamiętaj, że każdy przykład dawania sobie rady i przezwyciężania trudności jest dobry.

Podsumowanie

Czasami próbując się zmotywować (lub kogoś) powtarzamy wielokrotnie w jaki sposób dana zmiana będzie dla nas dobra. Jednak jeżeli nasza wiara w wykonalność tego celu nie istnieje, nie jest to ważne jak silne będzie nasze przekonanie o korzystnym działaniu odchudzania - i tak nie ruszymy z miejsca. Dlatego ważne jest pracowanie nad odpowiednią składową motywacji. Pamiętaj, że tacy specjaliści jak psychodietetycy potrafią w tym pomóc, więc jeżeli stoisz w miejscu, warto rozważyć wizytę u specjalisty.

Bibliografia

1. Dialog motywujący. Jak pomóc ludziom w zmianie. William R. Miller. Stephen Rollnick. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2014

2. Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. W H Freeman/Times Books/ Henry Holt & Co.